Herken je dit: Weer zo'n werkgroep/overleg, eerst rondje voorstellen, daarna met z'n allen eens over het probleem, allerlei oplossingen en ideeën over tafel, afspraken gemaakt. En de volgende keer begint het weer opnieuw. Zonder dat er echt iets veranderd.
Ja, dat ken ik!
Ik denk dat je voor dat eerste deel (kennismaking en projecten delen) heel erg goed dit platform kunt gebruiken. Gewoon, zoals dit in discussie, maar ook in eventuele aparte groepen.
Dus vooraf met elkaar laten kennismaken en de projecten delen. Stap 1 kan je dan overslaan.
Stap 2: het verzinnen van oplossingen en maken van afspraken kan je dan ook via dit platform doen, wellicht de eerste keren nog gecombineerd. Maar stap 3: HOE NU VERDER is dan de nieuwe samenwerkingspartners sluiten het volgende overleg aan.
Om echt stappen te kunnen zetten en dingen te laten veranderen is het nodig om de urgentie en de mogelijke resultaten te tonen aan de samenwerkingspartners en daar kan een platform als 1sociaaldomein aan bij dragen.
Dat is het zoeken idd. Zonder het precies te weten: ik zie het voor me in oefen dat wát je organiseert aan bijeenkomsten gelijk als uitkomst projecten heeft, soms projecten die morgen aan de slag kunnen in de praktijk (en dan handig om dat in het ecosysteem van een proeftuin te doen), soms projecten die denktank zijn die nog paar stappen zet om echt tot praktijk te komen. Voorbeeld: gisteravond een strategiesessie georganiseerd waarin oa Jim van Os, Nieuwe GGZ; Machteld Huber, IPH; Thomas Plochg, NPHF, Louis Bolk instituut, INHolland, HvA, Waag hun ideeen pitchten en waar proeftuinen en bijv ook VNG aanwezig waren. Waar verbindingen zijn gemaakt die we nu in praktijk gaan brengen als projecten. Die vele andere partners nodig hebben. Idee is om het op 5 plekken integraal goed te gaan aanpakken, daar showcases te maken. Iedereen is daar welkom. Ik ga wr van de week een blog over schrijven om het beter toe te lichten, maar jom vooral langs in wen proeftuin, op een bijeenkomst zoals maandag oo de voorbeeldenparade in Rotterdam (waar SamenBeter workshop geeft), of in workshops die komende tijd in proeftuinen worden georganiseerd (zie agenda op www.samenbeter.org). Dat is wat wij (als beweging van bewegingen ?) doen, maar er is natuurlijk jog heel veel meer moois.
Hallo Linda: je vraag is me uit het hart gegrepen! Zeer herkenbaar. Vanuit www.samenbeter.org vinden in 5 proeftuinen experimenten plaats om integrale zorg (wij spreken van vitale wijken) vorm te geven. De puzzel daarbij is om een ecosysteem vorm te geven dat zich aanpast op vragen van burgers of collectieven.
Dat staat als resultaat haaks op de (menselijke) tendens om daar overlegtafels voor in te richten.
Ik zie dit als een voorname ontwerpvraag voor ons project. Ik sprak hier onlangs met een aantal hoogleraren over die met ons meedenken (Jim van Os, Philippe Delespaul). We kwamen tot het idee om een hackathon/brainstormsessie (geen vergadertafel, maar een creatieve sessie) te organiseren om dit probleem te kraken/inspiratie op te doen om manieren te vinden om weg te blijven van het vergaderen maar ondertussen wel al doende te veranderen. Dus: als je mee wilt doen en/of nog anderen kent die hier ideeen over hebben: graag!
We kunnen het in een proeftuin organiseren, een dagdeel, daar een vorm voor bedenken.
Klinkt heel interessant. Ik blijf graag op de hoogte van zo'n hackathon/brainstormsessie
Hallo Michael,
Ik doe graag mee aan zo'n proeftuin. Ik weet zo wel twee, drie proeftuinen te verzinnen voor in Overvecht, waarbij ik tegen dit probleem aanloop.
Hoe gaat dat verder in zijn werk?
Mooie vraag!
Ik denk dat hulpverleners in meerdere lagen hier tegen aan lopen.
Vanuit mijn werkgever zitten we strak op de monitoring van de voortgang van de doelen. Dit doen we volgens een methodiek en moeten we in ons systeem bijhouden. Dit helpt ons om steeds de focus te houden op wat we doen en wat nodig is. Dit vanuit onze methodiek.
Onze gezinnen en ketenpartners zitten allemaal om tafel en de voortgang wordt gezamenlijk besproken.
Daarin is één voorzitter noodzakelijk anders ontstaat er verwarring en verzand je in steeds opnieuw de zelfde cirkel bespreken.
Als casusregisseur houd je evt via de teamleider de beleidsambtenaren en inkoop goed op de hoogte over de kwaliteit van wat je inwoner aan hulp krijgt. En als doelen niet gehald worden ga je in overleg met de inwoner over andere hulp logisch bij een andere organisatie.
Kortom ook zorgaabieders kun je opvieden middels strenge evaluaties. Accepteer dus nooit een behandelplan met allen loze beloftes voor de toekomst zonder verklaring voor het niet halen van doelen.
Door steeds in de overleggen de zorgaanbieder rol te wijzen dat deze zich niet houd aan de afspraken en/of zijn doelen niet haakt, creëer je draagvlak bij de inwoner om te veranderen van aanbieder. Ook zullen andere partijen beter hun best gaan doen.
Succes
Houd het concreet en overzichtelijk, zorg voor een goede taakverdeling, en zorg dat er iemand is die toe ziet op vooruitgang,
- spreek een moment af om te evalueren -
- spreek mensen op hun verantwoordelijkheid aan
- creeer deadlines,
- pols b.v. bij je klant/ client of hij merkt dat er iets veranderd,
- verplaats je anker
- laat de klant client meedenken en laat merken dat je blij bent met zijn inbreng
- probeer soms zonder kantlijnen te denken.
Pas LSD toe luisteren samenvatten en doorvragen zo weet je zeker dat iedereen op de zelfde golflengte zit, zo kun je ieders kwaliteiten bundelen en durf je eilandje te verlaten.
